Dit geslacht is enige tijd onder Disocactus ondergebracht. Op basis van DNA is echter geconcludeerd dat het een zelfstandig geslacht vormt, dat verwant is aan Selenicereus, Epiphyllum en Weberocereus. Een kruising van A. martianus met Weberocereus tunilla bracht vruchtbaar zaad voort. De resulterende planten hebben nog niet gebloeid.